Τη συνέντευξη πήρε η Ράνια Παπαδοπούλου
Το βασίλειο των Κόουζ καταστρέφει το περιβάλλον και η ζωή στο βασίλειο της φύσης κινδυνεύει! Η πριγκίπισσα Ελπίδα του βασιλείου της φύσης ταξιδεύει στον Αμαζόνιο και ζητά βοήθεια από το βασίλειο των δέντρων. Δύο αποτρόπαια Οξ από το βασίλειο των Κόουζ απαγάγουν την Ελπίδα και η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο. Αυτή είναι η υπόθεση του οικολογικού παραμυθιού «Η απειλή των Κόουζ» του Δημήτρη Λαλούμη σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαδημητρίου, που προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους.
Ποιο ήταν το έναυσμα για τη συγγραφή αυτού του θεατρικού; «Η βαθειά μου ανησυχία για τις περιβαλλοντικές εξελίξεις. Σ’ αυτό έχει συμβάλλει η μακρόχρονη συνεργασία μου με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό AWISH, που δραστηριοποιείται σε όλο τον πλανήτη και αποκαθιστά ιδιαίτερα επιβαρυμένες οικολογικά περιοχές. Μακρές συζητήσεις με γνώστες του οικολογικού προβλήματος με οδήγησαν στο να διαμορφώσω αυτό το οικολογικό παραμύθι, που διδάσκει ότι αν προσπαθήσουμε, μπορεί ο άνθρωπος Παρανόϊ-κόουζ να γίνει ένας άνθρωπος Λόγι-κόουζ και να αντιμετωπιστεί το οικολογικό αδιέξοδο», αναφέρει στην Εποχή ο συγγραφέας.
“Αν όλοι προσπαθήσουμε και ενδιαφερθούμε, θα σώσουμε τη γη μας, μπορούμε!", τραγουδούν μελωδικά οι ήρωες του έργου και αυτό είναι αλήθεια, καθώς το θέατρο μπορεί να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση των μαθητών απέναντι στο οικολογικό πρόβλημα. «Το ζητούμενο για το οικολογικό πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή της παγκόσμιας νομοθεσίας, αλλά της παγκόσμιας κουλτούρας. Και το θέατρο είναι η πλέον κατάλληλη τέχνη για να επιτύχει αυτή την αλλαγή. Να επισημάνω ότι το εκπαιδευτικό θέατρο έχει εγκατασταθεί στα σχολεία της Αγγλίας από την δεκαετία του ‘50 και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αποτελεί σημαντική εκπαιδευτική μέθοδο από καιρό. Η δυναμική του θεάτρου στις τρυφερές ηλικίες, απαιτεί υπευθυνότητα και τεράστια προσοχή στα μηνύματα που επικοινωνεί ο μύθος. Για το λόγο αυτό, κάναμε τη μέγιστη προσπάθεια να συμμετέχουν στην παράσταση άτομα, που εκτός από το καλλιτεχνικό ταλέντο να έχουν και έντονο οικολογικό προβληματισμό. Και επιπλέον εντάξαμε στο έργο ένα μεγάλο αριθμό τραγουδιών, ώστε τα κυριότερα μηνύματα να ενισχύονται και να απομνημονεύονται εύκολα», τονίζει ο κ. Λαλούμης.
Σχετικά με την ευαισθητοποίηση των μαθητών στα περιβαλλοντολογικά ζητήματα, ο σκηνοθέτης Βασίλης Παπαδημητρίου υποστηρίζει ότι «Η δουλειά που γίνεται σήμερα στα περισσότερα σχολεία, παρά την σχετικά παλιά και παρωχημένη δομή τους, είναι σπουδαία. Έχοντας συμμετάσχει σε δράσεις δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, έχω δει από κοντά διευθυντές και καθηγητές που παίρνουν πρωτοβουλίες, ενημερώνουν και ευαισθητοποιούν τους μαθητές σε όλες τις βαθμίδες».
«Η παράστασή μας απευθύνεται σε μικρές ηλικίες, που τα κοινωνικά προβλήματα δείχνουν ακόμη ασήμαντα. Τα παιδιά αυτών των ηλικιών ζουν έντονα την δική τους πραγματικότητα, μεγενθυμένη από την παιδική φαντασία. Το συνολικό πρόβλημα του περιβάλλοντος δείχνει μακρινό για αυτά, αλλά μπορούν να αντιληφθούν κατά ένα μέρος τη σημασία της ανακύκλωσης, της δενδροφύτευσης και της οικονομίας της ενέργειας. Και βέβαια το κυρίαρχο μήνυμα του έργου είναι να δράσουμε, να ενεργήσουμε και όχι να δείξουμε καρτερικότητα και να ελπίζουμε», συμπληρώνει ο Δημήτρης Λαλούμης.
«Η απειλή των Κόουζ» αποτελεί ένα καλογραμμένο και ποιοτικό έργο, ένα προσβάσιμο και ασφαλές υλικό «πάρε-παίξε», που μπορεί κάλλιστα να ανεβάσει μία δασκάλα/ος με τους μαθητές της/ου και μέσω της ιστοσελίδας της ομάδας, www.theatro5-85.gr, μπορεί να ζητήσει και την δωρεάν αρωγή της σε αυτό. Η δραματουργική προσέγγιση του σκηνοθέτη Βασίλη Παπαδημητρίου επηρεάστηκε από έναν καθοριστικό παράγοντα: να ξέρει ότι κάποιες μέρες, πριν καν πιουν το γάλα τους μαθητές δημοτικού ή και νηπιαγωγείου, θα έρθουν να δουν την παράσταση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο ίδιος «Η παράσταση μπορεί να είναι για εκείνη την ημέρα το γάλα τους, να τους αναθρέψει με ιδέες, με ιδανικά, με συνήθειες απέναντι στους άλλους, το περιβάλλον και τον εαυτό τους. Να γαλουχήσει».
Το έργο "Η απειλή των Κόουζ" σύντομα θα κυκλοφορήσει σε βιβλίο (χάρτινο και ηχητικό) και τα δικαιώματα θα διατεθούν στο σύνολό τους σε μη κερδοσκοπικό σύλλογο που στηρίζει παιδιά.
Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα "Η Εποχή", Κυριακή 25/01/2020