Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, μεγαλωμένος στην Καστοριά και με καταγωγή από την ‘Ηπειρο, ο Αλέξης Γούδας από πολύ μικρή ηλικία είχε τα απαραίτητα ερεθίσματα για να ασχοληθεί με την τέχνη, από τα οποία μάλιστα, αντλεί και τη δημιουργικότητα που τον διακατέχει έως σήμερα. Είτε πρόκειται για ένα τραγούδι, ένα κείμενο, ένα παραμύθι, μία εθελοντική δράση κ.ά. Το 2008 απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Φανταστικό Τανγκό», παρουσιάζοντας τη μουσική του στο ευρύ κοινό. Από τότε έχουν μεσολαβήσει νέες προκλήσεις και νέα ταξίδια, ενώ όλα περιστρέφονται γύρω από τον κοινό παρονομαστή της τέχνης. Ο Αλέξης Γούδας, δεν αποτελεί απλά έναν κλασικό τραγουδοποιό, που γράφει τραγούδια και εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές. Πρόκειται για έναν «γραφιά», όπως αποκαλεί τον εαυτό του, με σπουδές στην κλασική φιλολογία και με μία ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική και την τέχνη γενικότερα. Αφορμή για τη συζήτησή μας στάθηκε η κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου «Μεγάλη Αγκαλιά», που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Μιλήσαμε μαζί του για την πορεία του, την τέχνη, το σήμερα, το χθες και το αύριο, ενώ για το τέλος του ζητήσαμε να μας χαρίσει ένα ποίημα από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή του.

-Σας γνωρίσαμε το 2008 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, όπου διακριθήκατε με το τραγούδι «Φανταστικό τανγκό». Τι έχει μεσολαβήσει από τότε;

Α.Γ.: Οχτώ χρόνια γεμάτα μουσικές , ταξίδια , γνωριμίες  και νέες προκλήσεις .

-Και τι σηματοδότησε για εσάς η διάκρισή σας στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης;

Α.Γ.: Την είσοδό μου στο χώρο του τραγουδιού και το ότι ουσιαστικά συστήθηκα σε ένα ευρύτερο κοινό.

-Μιας και αναφερόμαστε σε διαγωνισμούς ευ αγωνίζεσθαι ή ευ ανταγωνίζεσθαι; Τι ισχύει ως επί τω πλείστον τόσο στους διαγωνισμούς, όσο και στην καθημερινότητά μας;

Α.Γ.: Οι διαγωνισμοί και πιο συγκεκριμένα τα βραβεία , δεν φανερώνουν καμία υπεροχή πόσο μάλλον στον χώρο της τέχνης. Απλά αποτελούν μια αναγνώριση του καλλιτεχνικού κόπου και μια ένδειξη εκτίμησης κάποιων ανθρώπων προς έναν δημιουργό. Στην καθημερινότητα οφείλουμε να καταθέτουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας . Προτιμώ το ευ συναγωνίζεσθαι γιατί η συλλογικότητα λείπει.

-Κατά τη γνώμη σας,  πώς μπορεί να επέλθει η έννοια της συλλογικότητας τόσο στις τέχνες όσο και στη σημερινή κοινωνία γενικότερα;

Α.Γ.: Αρχικά χωνεύοντας την ανάγκη να δράσουμε όλοι μαζί για το κοινό συμφέρον και συνειδητοποιώντας το ότι η γειτονιά μας , οι δρόμοι μας , τα πάρκα μας είναι κοινό κτήμα. Η τέχνη νομίζω δείχνει το δρόμο ήδη μέσα από κολεκτίβες και κοινές δράσεις.

-Πιστεύετε στις "αγνές" προθέσεις των συλλογικοτήτων; Είμαστε πεπαιδευμένοι στην έννοια της συλλογικότητας, της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης;

Α.Γ.:  Όχι, δεν υπάρχει - σε επιθυμητό βαθμό τουλάχιστον- μια νοητή γραμμή συνεννόησης . Μπορούμε πολύ καλύτερα . Και ναι πολλές φορές εν ονόματι σωματείων ή φιλανθρωπιών κτλ,  η συλλογικότητα πήγε περίπατο.

-Και η αυτοδιαχείριση;

Α.Γ.:  Η αυτοδιαχείριση προκύπτει όταν η κεντρική εξουσία αδυνατεί να υποστηρίξει τις ίδιες της τις δομές . Είναι μια αναγκαία πολλές φορές λύση για να συνεχίσουν να συμβαίνουν πράγματα.

-Αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη εν καιρώ κρίσης;

Α.Γ.:  Σε περιόδους κρίσης όλα αποκτούν ειδικό βάρος και νόημα .

-Γέννημα Θεσσαλονίκης , θρέμμα Καστοριάς με ρίζες από την Ήπειρο. Τρεις περιοχές που σας έχουν επηρεάσει. Κατά ποιο τρόπο;

Α.Γ.: Η Καστοριά λειτουργεί  ως μόνιμη εσωτερική κατάσταση .Την κουβαλάω καθημερινά όπου κι αν βρίσκομαι . Είναι η πόλη μου και το καταφύγιό μου . Τα Γιάννενα σαν ρίζα , σαν ήχος , σα δραστήρια μνήμη .Η Θεσσαλονίκη σαν μια ζεστή αγκαλιά που φιλοξένησε τα νεανικά μου οράματα και είναι πάντα εκεί ανοιχτή για μένα.

-Η μουσική πώς μπήκε στη ζωή σας;

Α.Γ.:  Της άνοιξα από νωρίς την πόρτα δείχνοντας μια έντονη διάθεση να συναναστραφώ μαζί της .

-Από τα μουσικά ακούσματα που έχετε έως τώρα, υπάρχουν κάποια που να σας έχουν επηρεάσει καθοριστικά;

Α.Γ.: Ο ήχος των δρόμων στα Βαλκάνια και το ηπειρώτικο τραγούδισμα .

-Τι σας κεντρίζει το ενδιαφέρον περισσότερο σε αυτά τα ακούσματα;

Α.Γ.:  Το πρωτόλειο της μορφής τους , το ανεπιτήδευτο . Πρόκειται για μουσική από την πηγή .

-Ερχόμαστε στη «Μεγάλη αγκαλιά». Μιλήστε μας  για τον πρώτο σας δίσκο.

Α.Γ.:   Είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δουλειά , κυκλοφορεί από το ανεξάρτητο label  AMS στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα πολυσύνθετο άλμπουμ με αρκετά ετερόκλητα στοιχεία , έχοντας σαν κοινό άξονα τα βαλκάνια . Από new Balkan και gipsy ήχους μέχρι ethnic beat και  κρυφά φλερτ με την jazz.

-Ακούγοντας το δίσκο σας, θα έλεγα ότι συνδυάζει  το κοινωνικό στοιχείο, με το ερωτικό, αλλά και μία ειρωνεία για κάποιες καταστάσεις που συμβαίνουν σήμερα. Αυτή είναι και η πολιτική σας στάση ;

Α.Γ.:  Η μουσική δε μπορεί να είναι αμέτοχη σχετικά με τα κοινωνικά τεκταινόμενα  αλλά ούτε και να εκμεταλλεύεται καιροσκοπικά την καθημερινότητα . Δεν πιστεύω πια στην καταγγελία και την συνθηματολογία αλλά στο να μπορέσουμε να ορίσουμε με ενάργεια κάθε παθογένεια και να την αντιμετωπίσουμε . Προτιμώ ας πούμε την ειρωνεία ενός Γούντι Άλεν ή ενός Φελίνι.

-Αποδέχεστε τις ταμπέλες στη μουσική;

Α.Γ.: Μόνο για μια μεταξύ μας συνεννόηση και όχι για την ουσία της .

-Η ουσία της μουσικής αλλάζει όσο περνούν τα χρόνια;

Α.Γ.: Τα μέσα αλλάζουν, το μήνυμά της όχι.

-Τελικά, η τραγουδοποιία για  εσάς είναι ένα επάγγελμα  ή λειτούργημα;

Α.Γ.:  Λειτούργημα είναι του δασκάλου , του καθηγητή , του γιατρού κ.ο.κ . Εγώ την ιδιωτικότητά μου ξορκίζω και τρέφω μια έμμονη ιδέα μου μάλλον . Αν συγκινήσω και συνεπάρω και κάποιο ακροατήριο η χαρά σίγουρα είναι μεγάλη.

-Ωστόσο εκτός από τη μουσική, ασχολείστε και με τη γραφή, καθώς αρθρογραφείτε στο blog σας, αλλά και σε διάφορα μέσα, ενώ παράλληλα έχετε γράψει και μία σειρά παιδικών παραμυθιών.

Α.Γ.: Γραφιά θα με χαρακτήριζα γενικότερα ! Τα κείμενα είναι η πλατφόρμα δράσης μου.

-Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας στη συγγραφή παραμυθιών;

Α.Γ.:  Σχετικά με τα παιδικά . Να μη θεωρείς ότι απευθύνεσαι σε παιδιά .Έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα !

-Έχετε σπουδάσει κλασική φιλολογία, αλλά δεν  έχετε ασκήσει έως τώρα αυτό το επάγγελμα. Το εκπαιδευτικό σύστημα έτσι όπως είναι διαμορφωμένο σήμερα, σας απωθεί;

Α.Γ.:  Δε με απωθεί καθόλου . Έχω και εγώ εντοπίσει , όπως όλοι μας πολλά στραβά αλλά μια απορριπτική θέση για κάθε τι που έχει να κάνει με την παιδεία δε με βρίσκει σύμφωνο . Είναι μια υπόθεση που απαιτεί μια μόνιμη επαγρύπνηση και μια αναμορφούμενη πρακτική γιατί οι καιροί συνεχώς θέτουν νέες προκλήσεις.

-Θα ήθελα να σταθούμε σε ένα σημαντικό κεφάλαιο στην πορεία σας. Στη «Διάδραση». Μιλήστε μας για αυτό το φορέα, στον οποίο είστε ιδρυτικό μέλος

Α.Γ.:  Η διάδραση ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια με μια πολύ ευαίσθητη θεματική , τον ηλεκτρονικό εθισμό . Σημαντικό να υπενθυμίζουμε ειδικά στη νεολαία την ορθή χρήση του διαδικτύου. Η δράση του φορέα συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με ιδιαίτερη επιτυχία. Μία διακλάδωση του «διάδρασις» είναι η «διαλόγου τέχνη», ένας νέος φορέας που συνεχίζει τη δράση σε επίπεδο ειδικής διαπαιδαγώγησης. Περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις μας ωστόσο μπορείτε να αναζητήσετε στη σελίδα μας στο facebook https://www.facebook.com/diadrasis/?fref=ts&ref=br_tf

-Πόσο δύσκολο είναι να εθιστεί κάποιος ηλεκτρονικά;

Α.Γ.:  Πολύ εύκολο , νομίζω όλοι το έχουμε αισθανθεί.

-Πριν κλείσουμε τη συζήτησή μας, θα μας χαρίσετε ένα ποίημα;

Α.Γ.: Έσπερνα μύρτιλο και αγιόκλημα στο βυθό της θάλασσας και έλεγες δε βλασταίνουν οι έρωτες σε ανάερους κήπους.

Φύσηξα ζωή στη βαλσαμωμένη σου ομορφιά να σ έχω γερμένη Παναγιά στον ώμο μου και έγινες μεμιάς ανάμνηση.

Ύστερα σκάβοντας να φυτέψω μέλλον σε βρήκα άνθος  των καρπών μου και χαμογέλασα.

Έπειτα σ έκοψα και σ έβαλα κορυφαία στη δέσμη των ελπίδων μου .

Κι όταν απελπίστηκα ευωδίασες και ήρθες μπροστά μου αριάγνη χλωραύχενη.

Και πλημμύρισε ο κόσμος μου ρίγος και μου πες ΄΄παίξε μου μουσική ΄΄.

Και  είχα μια κιθάρα εύκαιρη  μα παρέλυσαν τα μέλη μου μπροστά σου και σου πα … μουσική είσαι εσύ.

Από την προς έκδοση συλλογή ‘’ Ανεκπλήρωτα ‘’.

-Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Α.Γ.:  Η επίσημη παρουσίαση του παιδικού παραμυθιού, η έκδοση ενός βιβλίου για την Κύπρο και μια σειρά εμφανίσεων για την '' μεγάλη αγκαλιά''

Περισσότερες πληροφορίες για τον Αλέξη Γούδα αναζητήστε στο http://bit.ly/2dC0E4d

Διαβάστε τα κείμενα το Αλέξη Γούδα από το επίσημο blog του στη διεύθυνση: http://alexisgoudas.blogspot.gr/

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στις 8 Οκτωβρίου του 2016