Λίγους μήνες μετά την επίσημη κυκλοφορία του προσωπικού του δίσκου «Τέρμα η Καρδιά», ο Κωνσταντίνος Νάρης, μιλά στη Ράνια Παπαδοπούλου, για τα πρώτα του βήματα, τις προσδοκίες του, τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια, μα… πάνω από όλα για τη μουσική!

-Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική;

Κ.Ν.: Πέρασα από διάφορα στάδια μέχρι να καταλήξω στη μουσική. Πάντα όμως ήταν η κρυφή μου επιθυμία. Αρχικά κάνοντας χορό. Αργότερα ασχολήθηκα με τη ζωγραφική. Έκανα προετοιμασία και για τις εξετάσεις στη σχολή καλών τεχνών αλλά δεν πήγα ποτέ να δώσω. Αργότερα ασχολήθηκα λίγο με το θέατρο κάνοντας διάφορα σεμινάρια υποκριτικής και κάπου εκεί απέκτησα μία σχετική αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν για να ασχοληθώ με το τραγούδι και τη μουσική. Φλέρταρα κατά κάποιον τρόπο με τη μουσική.

-Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές;

Κ.Ν.:Από τα πρώτα μου ακούσματα ήταν τραγούδια του νέου κύματος και ειδικά η Καίτη Χωματά η οποία ήταν και η αγαπημένη της μητέρας μου και έτυχε αργότερα να συνεργαστούμε κιόλας. Ακουγόταν όμως και πιο λαϊκή μουσική στο σπίτι μας, όπως Στέλιος Καζαντζίδης, Βίκυ Μοσχολιού κ.α.. Τότε φυσικά δεν τα εκτιμούσα. Σήμερα όμως εκτιμάω πολύ τη Βίκυ Μοσχολιού και τη θεωρώ και μία από τις πιο σημαντικές φωνές που έχει βγάλει η χώρα αυτή. Πως αλλάζουνε τα πράγματα και τα ακούσματα! Στην πορεία άκουσα  Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι, που διδάχτηκα και στο ωδείο. Έχω ακούσει επίσης πολύ Χαρούλα Αλεξίου, Χρήστο Θηβαίο, Γιάννη Κότσιρα, Δήμητρα Γαλάνη, Έλλη Πασπαλά.

-Ο πρώτος σου δίσκος «Τέρμα: η καρδιά» μίλησέ μας για αυτό

Κ.Ν.:Είναι ένα μίνι άλμπουμ το οποίο περιλαμβάνει πέντε τραγούδια σε μουσική του Γιώργη Χριστοδούλου και στίχους του Νίκου Μωραϊτη, Σταύρου Σταύρου, Διαμαντή Γκιζιώτη και Χρίστου Παπαδόπουλου. Άνθρωποι πολύ σημαντικοί για μένα σε αυτή την πρώτη μου δουλειά. Είναι ένας δίσκος με στοιχεία φολκ μπαλάντας, manouche, waltz και tango.

-Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σου με το Γιώργη Χριστοδούλου;

Κ.Ν.:Ο Γιώργης ήταν φίλος μου πολύ πριν συνεργαστούμε. Κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαμε αναφέρει μεταξύ σοβαρού και αστείου να κάνουμε κάτι μαζί αλλά έμεινε εκεί. Είναι ένας άνθρωπος που θαυμάζω πολύ. Την ιδέα του να συνεργαστώ με τον Γιώργη την έριξε ο Σταύρος Σταύρου ο οποίος ήταν από τους πρώτους συντελεστές αυτού του δίσκου. Έγινε δηλαδή παρασκηνιακά κατά κάποιον τρόπο μεταξύ του Γιώργη και του Σταύρου οι οποίοι αποφάσισαν κάποια στιγμή ότι ήθελαν να μου δώσουν κομμάτια τους και όταν μου το ανακοίνωσαν χάρηκα πολύ!

-Μπορεί η καρδιά να αποτελέσει το τέρμα σε μία τόσο δύσκολη περίοδο;

Κ.Ν.:Η καρδιά είναι η αρχή και το τέλος και ειδικά σε μία τόσο δύσκολη περίοδο. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε με την καρδιά και το συναίσθημα και να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Αυτό μας δίνει δύναμη πια.

-Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η μουσική βιομηχανία εν καιρώ κρίσης;

Κ.Ν.: Νομίζω ότι είναι σε αδιέξοδο πια κατά κάποιο τρόπο. Οι δισκογραφικές εταιρείες είναι ανύπαρκτες πλέον και είναι πολύ θλιβερό. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι το διαδίκτυο και μόνο έτσι μπορεί κάποιος να δουλέψει πλέον.

-Και οι δισκογραφικές εταιρίες θεωρείς ότι μπορούν να στηρίξουν ένα νέο καλλιτέχνη σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο;

Κ.Ν.: Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να επενδύσει μία εταιρεία σε έναν νέο καλλιτέχνη και το κατανοώ. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες πληρώνουν μόνοι τους πλέον τις παραγωγές. Ελπίζω στο μέλλον να γνωρίσω πιο τολμηρούς και ονειροπόλους ανθρώπους στη μουσική βιομηχανία.

-Kασέτα, Βινύλιο, δίσκος, mp3: Ποια η γνώμη σου για αυτά τα μέσα;

Κ.Ν.: Το καθένα στην εποχή του. Έχω περάσει από όλα τα στάδια αλλά πιο έντονο και πιο ρομαντικό για εμένα είναι η κασέτα. Ίσως γιατί τις έζησα περισσότερο στα χρόνια της εφηβείας μου και έχω πολλές γλυκές αναμνήσεις.

-Το κοινό θεωρείς ότι μπορεί να στηρίξει τη δισκογραφία μέσω  την ψηφιακής αγοράς μουσικής ;

Κ.Ν.:Το κοινό δυσκολεύεται να στηρίξει οποιαδήποτε μορφή δισκογραφίας σήμερα εν όψει κρίσης όταν έχει να καλύψει με δυσκολία βασικές ανάγκες του. Κάνει πολύ λίγες και επιλεκτικές αγορές. Είτε πρόκειται για έναν δίσκο είτε για την αγορά ψηφιακής μουσικής. Αγοράζει μόνο κάτι για το οποίο θα είναι περήφανος που βρίσκεται στη δισκοθήκη του και όχι εφήμερα τραγούδια. Είμαι πολύ αισιόδοξος για την καλή ελληνική μουσική σε οποιαδήποτε μορφή.

-Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;

Το καλοκαίρι θα είναι μάλλον περίοδος ξεκούρασης για μένα για να μπορέσω να γεμίσω τις μπαταρίες μου για το φθινόπωρο. Θα κάνω ελάχιστα πράγματα. Περισσότερο θα οργανώσω τις επόμενες κινήσεις μου.

-Μήνυμα προς το κοινό

Αφήστε την καρδιά σας να πάει στο τέρμα!

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε το 2014