Από το Πολιτικό τμήμα της Νομικής  στο τραγούδι  με αφετηρία το 2003, έχοντας συμπληρώσει ήδη 10 χρόνια στο χώρο της μουσικής με παραστάσεις, συναυλίες και δισκογραφία, η Νατάσσα Μποφίλιου είναι μία από τις πιο επιτυχημένες ερμηνεύτριες του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Μαζί με το Θέμη Καραμουρατίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο τους έχουν αποδώσει το χαρακτηρισμό το τρίδυμο της επιτυχίας για την παρουσία τους στο ελληνικό πεντάγραμμο.  Κοινωνικά ευαισθητοποιημένη, συμμετέχει σε πολλές εθελοντικές κινήσεις. Με μία φωνή κρυστάλλινη και ιδιαίτερη συναρπάζοντας το κοινό με τη ερμηνεία της, δηλώνει αριστερή και έντεχνη, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις της και παραμένοντας αυθεντική καλλιτέχνης και πιστή στο έργο της και στην αγάπη της για τη μουσική. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το ΕΡ «Άνω τελεία» από τη Feelgood Records , μία συνεργασία με το Στάμο Σέμση και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία κατακτώντας την πρώτη θέση στα charts, ενώ αυτή την περίοδο την απολαμβάνουμε στην παράσταση των Καραμουρατίδη-Ευαγγελάτου «Πάμε Ξανά». Λίγο πριν τις εμφανίσεις της στην Κύπρο, η Νατάσσα Μποφίλιου μας μιλά για τη μουσική και σχολιάζει την επικαιρότητα με το δικό της ξεχωριστό τρόπο. Ας βάλουμε, λοιπόν μία Άνω τελεία για να την ακούσουμε.

-Έχοντας περίπου δέκα χρόνια ενεργής και συνεχούς παρουσίας στα μουσικά δρώμενα με συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δισκογραφία κλπ, τι έχει αλλάξει για εσάς μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια;

Ν.Μ.: Δε θα έλεγα ότι έχει αλλάξει κάτι. Για εμένα αυτά τα δέκα χρόνια είναι μεγαλύτερη εμπειρία, μεγαλύτερη γνώση, εξέλιξη που έχω σαν τραγουδίστρια, αλλά πάντα με την ίδια επιθυμία και με την ίδια αθωότητα στη μουσική. Οπότε τα τελευταία δέκα χρόνια με βρίσκουν σίγουρα καλύτερη επαγγελματία αλλά το ίδιο και ερασιτέχνη ως προς την αγάπη στη μουσική. Έχω τους ίδιους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι, οπότε η σχέση μου με το τραγούδι δεν έχει αλλάξει τόσο πολύ.

-Είστε μία καλλιτέχνης που εκφράζει πάντα ελεύθερα τις απόψεις της ακόμα και αν σας ασκούν μετά έντονη κριτική. Σας έχει ασκηθεί ποτέ λογοκρισία είτε λέγοντάς σας να αλλάξετε τις δηλώσεις σας είτε διαστρεβλώνοντας τα λόγια σας;

Ν.Μ.: Ναι φυσικά και μου έχει συμβεί. Αλλά κατάλαβα νωρίς πώς λειτουργεί το πράγμα και έτσι προσπαθώ πια όταν δίνω μία συνέντευξη όπως και να γραφτεί αυτό που λέω να βγάζει το ίδιο νόημα. Πολλές φορές για παράδειγμα φαίνομαι πιο επιθετική από αυτό που είμαι στην πραγματικότητα. Δηλαδή κάτι φαίνεται πιο επιθετικό από ό,τι το έχω πει στην ουσία, αλλά νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν αλλοιωθεί αυτά που έχω πει σε μεγάλο βαθμό. Οπότε μπορώ να σου πω ότι αυτό δε μου έχει τύχει σε έκταση .Τώρα απ’ την άλλη πολλές φορές έχω ακούσει κακές γνώμες για τη δική μου γνώμη αλλά και για εμένα. Με μία αναζήτηση στο ίντερνετ εύκολα μπορεί να δει κάποιος ότι υπάρχουν άνθρωποι που διαφωνούν με εμένα, αλλά έτσι είναι με τις γνώμες κάποιος θα συμφωνεί και κάποιος θα διαφωνεί, οπότε είναι φυσιολογικό. Δε μου κοστίζει. Στην αρχή ίσως λίγο περισσότερο. Τώρα όχι.

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η στάση των ανθρώπων της τέχνης;

Ν.Μ.: Η στάση των ανθρώπων της τέχνης πρέπει να είναι ίδια. Είτε υπάρχει κρίση είτε δεν υπάρχει. Και η στάση που πρέπει για εμένα να έχουν οι καλλιτέχνες απέναντι στη ζωή, αυτό που τους συνδέει αυτόματα με τη δημιουργικότητά τους είναι να είναι ειλικρινείς, με την έννοια να κάνουν αυτό που τους εκφράζει  με βασικό στόχο την έκφραση και την ελευθερία τους και όχι ας πούμε το κέρδος, το να γίνουμε αρεστοί. Οπότε είτε είναι σε κρίση είτε όχι, νομίζω ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε ελεύθεροι.

Ποια είναι η άποψή σας για τη μουσική βιομηχανία όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα;

Ν.Μ.: Δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία σήμερα αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Δεν υπάρχει. Υπάρχει μία προσπάθεια να ενισχυθεί ένας καλλιτέχνης όταν φυσικά πιστέψουν σε αυτόν οι δισκογραφικές και όταν δουν ότι μπορεί να αποδώσει. Υπάρχει μία προσπάθεια να τον στηρίξουν είτε με promo είτε να υπάρχει κάποια τοποθέτηση στα δισκοπωλεία και με άλλους διάφορους τέτοιους τρόπους. Αυτό όμως δεν καθιστά αυτό που έχουμε μουσική βιομηχανία. Δεν έχουμε μουσική βιομηχανία. Περνάει τεράστια κρίση.

Συνεπώς πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση φθείρει τη μουσική αλλά και εμποδίζει τους νέους καλλιτέχνες να έρθουν στο προσκήνιο;

Ν.Μ.: Φυσικά. Υπάρχουν άλλοι τρόποι, όπως για παράδειγμα όλα αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα, το YouTube  κά., υπάρχουν τέτοιου είδους δυνατότητες και προσπάθειες, δηλαδή είτε από τους καλλιτέχνες μόνους τους να μπορέσουν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους . Η αλήθεια είναι ότι τους δίνει και τη δυνατότητα χωρίς κανένα κόστος να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση σε αυτά που κάνουν, αλλά για μένα αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Γιατί μπορεί από τη μία να σου δίνει τη δυνατότητα να ανεβάσεις ένα τραγούδι και να το δουν κάποιοι άνθρωποι αλλά από την άλλη είναι και πολύ μεγάλος ο κίνδυνος να ανοίξεις κάτι, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει κανένας να σε στηρίξει και να φτιάξεις κάτι μόνο με τη δική σου άποψη… πολλές φορές βλέπουμε ότι οι καλλιτέχνες τα κάνουν μόνοι τους όλα. Υπάρχει ένα παιδί που τραγουδάει πολύ καλά, αλλά επειδή δεν έχει κανέναν να του γράψει τραγούδια για παράδειγμα ή να του συστήσει κάποιον να του γράψει και αναγκάζεται αυτό το παιδί να γράψει μόνο του τα τραγούδια του και έτσι βγαίνει στο YouTube κάτι το οποίο είναι αδύναμο και δεν μπορεί να βρει τον τρόπο αυτός ο άνθρωπος επί της ουσίας να επικοινωνήσει το κομμάτι του, γιατί το ταλέντο του είναι το τραγούδι και να αναγκάζεται να γράφει τα τραγούδια του ή το αντίθετο. Αυτό ας πούμε είναι θέμα γιατί δεν υπάρχει μία εταιρία από πίσω ή ένας φωτισμένος άνθρωπος. Δε θα έλεγα τόσο η εταιρία όσο ένας άνθρωπος που θα κάνει αυτό που λέμε τη δουλειά του παραγωγού. Οπότε δυστυχώς αυτό είναι με τα παιδιά που μέσα από το YouTube και που με όλους αυτούς τους τρόπους προσπαθούν να προωθήσουν τη δουλειά τους δεν το έχουν. Η δουλειά του παραγωγού είναι εξαιρετικά βασική στο δικό μας επάγγελμα, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που υπάρχει κάτι που είναι απολύτως συμπαγές. Δηλαδή φαντάζομαι το ότι εμείς σαν τριάδα για παράδειγμα, επειδή έχουμε ο ένας τον άλλο, είχαμε μία έξτρα πολυτέλεια λόγω του ότι είμαστε τρία άτομα, που ο καθένας έχει συγκεκριμένο και διακριτό ρόλο, θα μπορούσαμε πιο εύκολα να προχωρήσουμε ενδεχομένως χωρίς τη βοήθεια κάποιου παραγωγού, αλλά ακόμη και σε εμάς, που είμαστε η πιο τυχερή περίπτωση λόγω του ότι βρήκαμε ο ένας αυτό που έλειπε στον άλλο, έπαιξε σημαντικό ρόλο, γιατί και εμείς είμαστε η ανακάλυψη κάποιου παραγωγού, όχι ανακάλυψη κάποιου που τυχαία έπεσε στο YouTube πάνω μας και τυχαία το είπε και στον φίλο του και άρχισε αυτό το πράγμα να εξελίσσεται. Οπότε, είναι πολύ δύσκολο που όλες οι δισκογραφικές έχουν χάσει πλέον οποιαδήποτε  δυναμική

-Για εσάς τι σημαίνει κοινωνική προσφορά;

Ν.Μ.: Κυρίως και πρώτα από όλα όλες αυτές οι συλλογικές προσπάθειες που γίνονται για να βοηθήσουν τους άλλους με εθελοντική εργασία. Ας πούμε για παράδειγμα το ΚΕΘΕΑ, μια τρομερή εθελοντική προσπάθεια, η οποία έχει τεράστια αποτελέσματα. Γίνεται από ανθρώπους για τους ανθρώπους. Το λέω συνέχεια γιατί για εμένα αποτελεί πρότυπο το πώς δουλεύουν οι άνθρωποι εκεί μέσα. Αυτό είναι η απόλυτη κοινωνική προσφορά γιατί μέσα εκεί ξαναγεννούν ανθρώπους. Ή όλες αυτές οι προσπάθειες, τώρα η καινούρια προσπάθεια για το περιοδικό με τους αστέγους, η «Σχεδία», την οποία την είδα και από κοντά γιατί μου ζήτησαν να κάνω συνέντευξη. Όλο αυτό το πράγμα είναι σπουδαίο. Είναι πραγματικά σπουδαίο και σημαντικό. Αυτό είναι η κοινωνική προσφορά, η οποία έχει αποτέλεσμα

-Σε ημέρες που δεν υπάρχει φως μπορούμε να δώσουμε συνέχεια στα όρια ;

Ν.Μ: Σε μέρες που δεν υπάρχει φως οι άνθρωποι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κοιτούν προς το φως και να το αναζητούν. Αυτό είναι το πρώτο βασικό πράγμα, που μπορεί να κάνει κάποιος σε μία σκοτεινή εποχή. Γιατί, ούτως ή άλλως δεν έχει άλλη επιλογή. Αν δεν ασχοληθεί με αυτό και αν δεν μπορέσει να καταφέρει να ξεπεράσει αυτή την αδυναμία, το να βρει το κουράγιο να αναζητήσει το φως σε ο,τιδήποτε γιατί υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που μέσα τους μπορούμε να βρούμε το φως. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συμβεί καταρχήν είναι να προσπαθήσουν. Νομίζω σε αυτή την προσπάθεια κρύβεται η ελπίδα, κρύβεται και η ουσιαστική συμμετοχή και όλα αυτά τα πράγματα που χρειάζεται η κοινωνία για να προοδεύσει. Το ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο, μη νομίζεις ότι είναι πολλά τα λάθη που κάναμε. Είναι πολύ λίγα και πολύ συγκεκριμένα τα λάθη που κάναμε για να φτάσουμε στο σημείο που φτάσαμε σήμερα. Και αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη. Απομακρυνθήκαμε από την ουσία της ζωής μας, από τον πολιτισμό. Εγκλωβιστήκαμε στο καπιταλιστικό δυτικό μοντέλο που ουσιαστικά σε απομακρύνει από ο,τιδήποτε φυσικό και σου φτιάχνει μόνο τις τεχνικές ανάγκες και αυτό το πράγμα είναι πολύ βασικό. Είναι ένα λάθος το οποίο έχει πάρα πολλές συνέπειες

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε ο νέος σας δίσκος η «Άνω τελεία» από τη Feelgood Records.

N.M.: Είναι μία δουλειά που αγαπώ πάρα πολύ. Με εκφράζει πολύ και είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Με ανανέωσε. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ερμήνευσα αυτά τα τραγούδια και που συνεργάστηκα με το Στάμο Σέμση, που είναι ένας υπέροχος καλλιτέχνης και ένας υπέροχος άνθρωπος και νομίζω ότι τελικά το αποτέλεσμα είναι κάτι που το χαρήκαμε πάρα πολύ και που μας έκανε να νιώθουμε τυχερούς, που μπήκαμε στη διαδικασία να συνεργαστούμε και να το δημιουργήσουμε. Νομίζω φαίνεται και στο αποτέλεσμα.

-Εσείς πού θα βάζατε άνω τελεία;

Ν.Μ.: Δε βάζω άνω τελείες. Δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που βάζει άνω τελείες. Βάζω μόνο τελείες. Όταν κάτι τελειώνει για εμένα απλά τελειώνει. Είμαι πολύ σίγουρη ότι για εμένα τα πράγματα δεν τελειώνουν πολύ γρήγορα και  εύκολα. Οπότε όταν αποφασίσω κάτι να το τελειώσω σημαίνει ότι το έχω σκεφτεί πάρα πολύ και ότι δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα. Σίγουρα έχω εξαντλήσει δηλαδή κάθε περιθώριο, οπότε άνω τελείες δεν μπαίνουν από εμένα, μπαίνουν όμως από το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, που έγραψε το στίχο. Και επειδή ο Γεράσιμος έχει αυτή τη φοβερή δυνατότητα να σου μεταφέρει το βίωμα είναι σπουδαίος δημιουργός. Δηλαδή εγώ πολλές φορές τραγουδάω τραγούδια του, τα οποία είναι πράγματα τα οποία δεν έχω βιώσει, αλλά έτσι όπως είναι γραμμένα με όλη αυτή τη σαφήνεια και την ουσία που γράφει ο Γεράσιμος, είναι σαν να τα έχω βιώσει. Όταν άκουσα την Άνω τελεία, ενώ δεν έχω ζήσει ένα τέτοιο έρωτα και ένα τέτοιο γεγονός ήταν σαν να το έχω ζήσει. Και νομίζω ότι και για αυτό μπόρεσα να το αποδώσω, γιατί έχει αυτή τη δυνατότητα ο στιχουργός.

-Στις 3 και 4 Δεκεμβρίου η παράσταση «Πάμε ξανά» ταξιδεύει στην Κύπρο. Το «Πάμε ξανά» για εσάς έχει διττό χαρακτήρα. Τι να περιμένει το κοινό από αυτή την παράσταση;

Ν.Μ.: Καταρχήν να σας πω, ενώ πολλές φορές διαμαρτύρομαι για τα ταξίδια γιατί κουράζομαι πολύ και τώρα εδώ και ένα μήνα δεν έχουμε κάνει τίποτα, σκεφτόμαστε ότι θα ‘ρθούμε στην Κύπρο, το λέγαμε και με το Θέμη Καραμουρατίδη πρόσφατα, το σκεφτόμαστε με πολύ χαρά. Χαιρόμαστε που θα ταξιδέψουμε και ειδικά που θα έρθουμε στην Κύπρο, γιατί μας αρέσει πάρα πολύ και περνάμε ωραία. Τον νιώθουμε σαν πολύ δικό μας τόπο, τόσο συχνά που πηγαίνουμε πια. Εγώ έχω ένα πολύ αγαπημένο μου φίλο εκεί και νιώθω μία μεγάλη οικειότητα με την Κύπρο. Χαιρόμαστε πολύ που θα έρθουμε. Ανυπομονούμε να έρθουμε. Θα παίξουμε και σε καινούριο χώρο στη Λευκωσία, γιατί στη Λεμεσό θα παίξουμε και πάλι στο Ριάλτο. Το πρόγραμμα είναι αυτό που παρουσιάζουμε και στην Αθήνα. Δεν θέλω να σου πω πράγματα για αυτό γιατί θεωρώ ότι η έκπληξη του θεατή που δε θέλει να δει τι είναι αυτό που θα παρουσιαστεί είναι πολύ ακριβή για εμάς. Θέλουμε πάρα πολύ στις παραστάσεις να εκπλήσσουμε το κοινό, οπότε δε θα ήθελα να σας πω ακριβώς τι είναι αυτό που θα παρουσιάσουμε. Πάντως είναι σίγουρα επηρεασμένο από το δίσκο που βγάλαμε τώρα, ειδικά το πρώτο μέρος και σε ένα μεγάλο ποσοστό τα τραγούδια τα δικά μας, αλλά ειδωμένα με ένα διαφορετικό τρόπο.

-Μετά την Κύπρο ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Ν.Μ.: Μετά την Κύπρο θα συνεχίσουμε περιοδείες, θα ανέβουμε κάποια στιγμή Θεσσαλονίκη. Μάλλον θα κάνουμε κάποιες παραστάσεις ξανά στην Αθήνα επαναληπτικές. Αυτό είναι η ευχάριστη ρουτίνα μας.

-Λένε ότι όταν αφήνεις τον άλλο να μιλήσει για τον εαυτό του, μπορείς εύκολα να καταλάβεις ποιος πραγματικά είναι. Ποια είναι λοιπόν η Νατάσσα Μποφίλιου;

Ν.Μ.: Ποια είναι;(γέλια). Δεν ξέρω. Θα πρέπει να ρωτήσεις άλλους. Είμαι αυτό που είμαι και αυτό που ήμουν πάντα από τότε που γεννήθηκα. Η κόρη της μάνας μου και του πατέρα μου καταρχήν. Πολύ σοβαρός παράγοντας. Που μεγάλωσα έτσι όπως μεγάλωσα με αυτούς τους φίλους, με αυτές τις αγάπες. Αυτό είμαι. Αγαπάω τη μουσική.

-Τέλος, τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες μας;

Ν.Μ.:  Υγεία πρώτο και κύριο και δύναμη για να είμαστε παραγωγικοί στη ζωή μας γενικότερα με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.

***Η παράσταση  των Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμου Ευαγγελάτου «Πάμε Ξανά» με τη Νατάσσα Μποφίλιου ταξιδεύει στην Κύπρο την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2013 στο Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό και την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου στο Royal Hall στη Λευκωσία. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τα: https://www.facebook.com/NatassaBofiliou  https://www.facebook.com/NatassaBofiliouDatabase

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2013