Κάτοικοι της οδού Αβύσσου, στον αριθμό μηδέν και κεντρικά πρόσωπα αυτής της φρίκης, ο Γιώργης και ο Παναής, αγρια θεριά, αμετανόητοι κομμουνιστές, δε χάνουν την ελπίδα τους για ζωή και ελευθερία. Στο εμβληματικό του έργο – καταγγελία των ακροτήτων και της ωμής βίας που έζησε και ο ίδιος ως πολιτικός κρατούμενος στη Μακρόνησο, ο Μενέλαος Λουντέμης αφηγείται τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, αναφερόμενος ταυτόχρονα και στα ιδανικά της ελευθερίας, του ηρωισμού και της φιλίας. Ο ηθοποιός Χάρης Μαυρουδής μιλά στο Πρακτορείο για την παράσταση που παρουσιάζεται με επιτυχία για 2η χρονιά στο Θέατρο OLVIO.
-Στην «οδό Αβύσσου αριθμός 0» υποδύεστε τον Παναγή, ένα πολιτικό κρατούμενο της Μακρονήσου. Συστήστε μας τον ήρωα που ενσαρκώνετε.
X.M.: Ο Παναγής Ζαγκλίφας είναι ένας κομμουνιστής ο οποίος λόγω των ιδεών του συλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Μακρόνησο. Είναι ένας άνθρωπος καλόκαρδος, δοτικός, δίκαιος, ειλικρινής και το ένστικτό του τον οδηγεί στο να βοηθά τους άλλους, ακόμα και τον δεσμοφύλακα βασανιστή του. Προσπαθεί να μείνει ακέραιος ιδεολογικά σε ένα περιβάλλον βίας, μισαλλοδοξίας και τρομοκρατίας. Θα σπάσει; Θα αντέξει; Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα προδώσει ούτε τον σύντροφό του, ούτε και τις ιδέες του.
-Οι ήρωες του έργου είναι πολιτικοί κρατούμενοι λόγω των ιδεών τους. Στη σημερινή εποχή, μπορούμε να πιστεύουμε με τέτοιο σθένος σε ιδέες;
X.M.: Σήμερα έχουμε γίνει πιο μαλθακοί και περισσότερο κυνικοί . Ζούμε σε μια κοινωνία λιγότερο πολιτικοποιημένη, θα έλεγα αποστασιοποιημένη. Οι ιδεολογίες φθίνουν στις συνειδήσεις των ανθρώπων και το να πιστεύεις με σθένος σε ιδέες, γίνεται όλο και σπανιότερο. Όσο απομακρυνόμαστε από την πολιτική, τόσο πλησιάζουμε προς τον εκφασισμό. Κανείς όμως δεν μας εμποδίζει να πιστεύουμε σε ιδέες. Μπορεί αυτές οι ιδέες να αλλάζουν και να μην συνδέονται απαραίτητα με την αριστερά, όμως οι συνθήκες καταπίεσης και φεουδαλικής υποταγής, συνεχίζουν να υφίστανται.
-Ένα θεατρικό έργο μπορεί να μεταφέρει στο κοινό επαρκώς τα γεγονότα, που διαδραματίζονταν στο Κολαστήριο της Μακρονήσου;
X.M.: Θα έλεγα πως όχι αλλά οι θεατές μας διαψεύδουν. Μας έχουν δει άνθρωποι που βίωσαν το κολαστήριο της Μακρονήσου και άνθρωποι που έχουν κάνει έρευνα ή άκουγαν τους γονείς τους να τους περιγράφουν τις συνθήκες εγκλεισμού τους, μας λένε πως έχουμε αποδώσει την πραγματικότητα, έστω και αν μεσολαβεί η τέχνη η οποία εμπεριέχει την εξιλέωση.
-Τι μας διδάσκει το έργο του Λουντέμη στις μέρες μας;
X.M.: Μας διδάσκει τον σεβασμό, την φιλία, την αξιοπρέπεια και την αγάπη. Μας διδάσκει την ιστορία μας, τον κίνδυνο που διατρέχει η ανθρωπότητα από τον φασισμό και τη μισαλλοδοξία. Μας μαθαίνει να εκτιμάμε αυτό που έχουμε και να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο.
«Οδός Αβύσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη
Κάθε Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 19:00 και Κυριακή στις 18:00 στο Θέατρο OLVIO
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό "Το Πρακτορείο", ΑΠΕ, Ιανουάριος 2019