«Ο Πατέρας» του σουηδού δραματουργού Αυγούστου Στρίντμπεργκ ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Άκι Βλουτή (κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 9μμ και Κυριακή στις 7μμ, στο Θέατρο Άλφα), με τον ίδιο και τη Δήμητρα Χατούπη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ο Στρίντμπεργκ έγραψε το έργο περί το 1887, περιγράφοντας σε πρώτο επίπεδο τη συγκρουσιακή σχέση ενός ζευγαριού, με αφορμή μια διαφωνία σχετικά με την ανατροφή και τον τόπο διαμονής της κόρης τους. Αν εμβαθύνουμε, ωστόσο, θα αντιληφθούμε με ευκολία ότι πρόκειται για ένα έργο που «μιλά» για τον έρωτα και ταυτόχρονα τη σκληρότητα στη σχέση των συζύγων, τη μέχρι τελικής εξόντωσης «μάχη» άντρα και γυναίκας για την επιβολή στην οικογένεια. Τη σχέση και την καταλυτική δύναμη της αμφιβολίας που μπορεί έως και να καταστρέψει κάποιον, από τη στιγμή που μεταστρέφεται σε υπαρξιακή αγωνία απέναντι σε Θεό και ανθρώπους.
«Ο Στρίντμπεργκ είναι ένας συγγραφέας που είναι πάρα πολύ σημαντικός για εμένα, αλλά και πάρα πολύ δύσκολος. Πιο πολύ στο έργο με γοητεύει η ίδια η θεματική του. Εάν ο πατέρας είναι ο πραγματικός πατέρας του παιδιού δεν είναι το κύριο θέμα του έργου. Το κύριο θέμα του έργου αφορά πολύ βαθύτερα πράγματα της ανθρώπινης φύσης, όπως το ποιο φύλο έχει την εξουσία σε ένα ζευγάρι» επισημαίνει μιλώντας στην «Εποχή» η ηθοποιός Δήμητρα Χατούπη. «Το γοητευτικό για εμένα είναι το ότι σε τέτοιου είδους συγγραφείς πάντα κινείσαι στο μεταίχμιο.
Δεν είναι τίποτα απροκάλυπτο και σαφές. Οπότε, αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τον ηθοποιό. Η Λάουρα, η ηρωίδα που υποδύομαι, είναι ένα πλάσμα δυσυπόστατο, παθιασμένο, με πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Είναι ένα πρόσωπο που συνεχώς κρύβει κάτι σε όλη τη διάρκεια της παράστασης και αποκαλύπτεται στο τέλος –αν αποκαλύπτεται στα μάτια κάποιων θεατών– τι ακριβώς είναι αυτό», διαπιστώνει η Δήμητρα Χατούπη.
Υπάρχει τελικά νικητής σε αυτή τη μέχρι τελικής εξόντωσης «μάχη» μεταξύ άντρα και γυναίκας; Η Δήμητρα Χατούπη απαντά ότι δεν υπάρχει νικητής. «Μπορεί να φαίνεται πως υπάρχει –στο έργο φαινομενικά νικά η Λάουρα στο τέλος– αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει. Αυτή είναι και η «ρωγμή» της Λάουρας στο τέλος, όταν αντιλαμβάνεται ότι κερδίζεις μεν τη μάχη, αλλά υπάρχει ένα ερώτημα που είναι πολύ σημαντικό: «Και τώρα;». Αυτό, για εμένα, είναι η δική της ρωγμή».
Ο Άκις Βλουτής προσεγγίζει το έργο του σημαντικού Αυγούστου Στρίντμπεργκ ως θέατρο φτιαγμένο από όνειρο και παιδικές μνήμες, ως μοναδικό μέσο με το οποίο κάποιος μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα. Και ως ένα κομμάτι της αστερόσκονης, από την οποία είναι κι ο άνθρωπος πλασμένος. «Ο Πατέρας» είναι το τρίτο κατά σειρά έργο στο οποίο η ηθοποιός συνεργάζεται με τον Άκι Βλουτή. «Η συνεργασία μας χρόνο με το χρόνο γίνεται πιο ουσιαστική και δημιουργική. Έχουμε αρχίσει να δημιουργούμε πολύ σαφείς και κοινούς κώδικες. Είναι πολύ σημαντικό στη σκηνή να νιώθεις την ελευθερία να δοκιμάζεις πράγματα. Να μη λειτουργείς μέσα σε στεγανά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό σκέλος και για τον ίδιο και για μένα. Με τον Άκι Βλουτή πλέον μιλάμε κοινή θεατρική γλώσσα. Λέμε κάτι και το αντιλαμβανόμαστε αμέσως. Πολλές φορές δεν χρειάζονται καν λέξεις», αναφέρει χαρακτηριστικά η ηθοποιός, συμπληρώνοντας ότι στον Πατέρα συναντιέται επί σκηνής και με δύο αποφοίτους της σχολής της: τον Αλέξη Διαμαντή και την Ηλέκτρα Τσαγκανά.
Η Δήμητρα Χατούπη δηλώνει ότι δεν συμβιβάζεται με την ασφάλεια του να γνωρίζει το τι θα κάνει στο μέλλον: «Μου αρέσει πολύ αυτή η κατάσταση, του να είσαι σε μια φάση όπου λες: «Ποιο θα είναι το επόμενό μου βήμα;» και δεν το γνωρίζεις ακριβώς. Το να γνωρίζεις τα πάντα, σε καθιστά λίγο ασφαλή και σίγουρο και αυτό δεν μου αρέσει ούτε στη ζωή μου ούτε στο θέατρο».
Οι παραστάσεις του έργου «Ο Πατέρας» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ παρατείνονται του μέχρι και τις 16 Φεβρουαρίου 2020 στο Θέατρο Άλφα.
Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα "Η Εποχή", Κυριακή 02/02/2020