Ένας αουτσάιντερ χαρακτήρας που θα ταίριαζε στις ιστορίες του Φελίνι, αναβιώνει επί σκηνής κάποια Χριστούγεννα της ζωής του. Η ανάγκη της επιβίωσης και η απόρριψη από την ίδια τη μάνα, γίνονται η αιτία αποδοχής μιας ζωής καταδικασμένης στην πορνεία, το εμπόριο ναρκωτικών και την επαιτεία.
Η «Άζζα» του Βλάσση Χρυσικόπουλου σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα, με τον Κωνσταντίνο Ρόδη να υποδύεται τον ομώνυμο ρόλο, μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων, ανεβαίνει για μία μόνο παράσταση στις 5 Ιουνίου 2025 στις 21:00 στο Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3, Αθήνα) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Athens Pride 2025.
«Η “Άζζα” ζει στην κοινωνία μας. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι ο καθένας μας. Δεν έχει σημασία η σεξουαλική προτίμηση του χαρακτήρα ή ο τρόπος που ντύνεται. Σημασία έχει η ψυχή του», αναφέρει ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Ρόδης.
Ένας μονόλογος με στοιχεία drag show ακροβατεί μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Μια σπαρακτική μαύρη κωμωδία μέσα σε ένα κοινωνικό δράμα.
Με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης, ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Ρόδης μιλά στο Culture Press για την ιστορία της Άζζα, τονίζοντας ότι «Όλοι είμαστε διαφορετικοί, ίσοι και έχουμε δικαίωμα να ζούμε όπως θέλουμε».
-Η Άζζα είναι ένας αουτσάιντερ χαρακτήρας που θα ταίριαζε στις ιστορίες του Φελίνι. Ποια στοιχεία καθορίζουν την προσωπικότητά του;
Η “Άζζα” είναι όντως ένας χαρακτήρας που θα ταίριαζε στις ιστορίες του Φελίνι, του Φασμπίντερ ή του Αλμοδόβαρ. Είναι ένα πλάσμα που έχει βιώσει την απογοήτευση, την κακοποίηση, την περιθωριοποίηση, τον χλευασμό και την απαξίωση. Αρχικά από την ίδια την οικογένεια και μετέπειτα από την ίδια την κοινωνία. Η “Άζζα” είναι ένα πληγωμένο πλάσμα, ευαίσθητο και τρυφερό, που έχει μάθει να ζει στα άκρα, να αμύνεται και να επιτίθεται, να επιβιώνει όπως μπορεί.
-Πώς θα σχολιάζατε την κοινωνία στην οποία ζει η Άζζα, αλλά και τη δική μας κοινωνία εν γένει;
Η “Άζζα” ζει στην κοινωνία μας. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι ο καθένας μας. Δεν έχει σημασία η σεξουαλική προτίμηση του χαρακτήρα ή ο τρόπος που ντύνεται. Σημασία έχει η ψυχή του. Όλοι είμαστε διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον, προσπαθούμε να συνυπάρξουμε, να ερωτευτούμε, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να ζήσουμε, να αγαπήσουμε, να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Όλα αυτά σε μια κοινωνία που πάσχει, δυστυχώς, από παιδεία, αξιοπρέπεια, ευγένεια και ενσυναίσθηση.
-Τι σας γοήτευσε περισσότερο στην Άζζα; Πώς προσεγγίσατε τον χαρακτήρα που υποδύεστε;
Η αλήθεια του. Δεν υπάρχει ίχνος ψεύδους στον χαρακτήρα. Είναι ένας άνθρωπος φυσιολογικός, αληθινός, με πάθη, προβλήματα, λάθη. Όσον αφορά την προσέγγιση προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στην θέση της Άζζα, να σκεφτώ πώς θα λειτουργούσα εγώ κάτω από αυτές τις συνθήκες. Αυτό που θέλαμε, τόσο εγώ όσο και ο Βλάσσης Χρυσικόπουλος που έγραψε και σκηνοθέτησε την παράσταση, ήταν να μην φτιάξουμε μια καρικατούρα, αλλά έναν άνθρωπο αληθινό και ζωντανό.
-Ποιες προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η Άζζα;
Την κακοποίηση, την φτώχεια, την επαιτεία, την περιθωριοποίηση, την πορνεία, το εμπόριο ναρκωτικών. Η μεγαλύτερη πρόκληση, όμως, είναι να αντιμετωπίσει τον ίδιο της τον εαυτό, να πολεμήσει τους δικούς της δαίμονες.
-Τι της διδάσκει η ίδια η ιστορία της;
Δεν ξέρω, γιατί έχω μια αποστροφή ως προς την διδαχή στο θέατρο και στα θεατρικά έργα. Η δουλειά μιας παράστασης ή ενός θεατρικού έργου δεν είναι να εμπεριέχει κάτι διδακτικό, κάτι που να κουνάει το δάχτυλο. Για μένα το θέατρο είναι η καταγραφή της ζωής μπολιασμένο με μυθοπλασία και υπερβολή, δείχνοντας την πορεία του ανθρώπινου είδους. Οπότε η Άζζα κάνει τις επιλογές της, σωστές ή λάθος, με βάση τις συνθήκες που αντιμετωπίζει από την οικογένεια και την κοινωνία.
-Τι ονειρεύεται περισσότερο ενδόμυχα η Άζζα;
Να ζει ελεύθερα. Και νομίζω ότι το καταφέρνει.
-Στο μεταίχμιο ονείρου και πραγματικότητας τι υπερισχύει;
Αυτό δεν μπορώ να το αποκαλύψω, γιατί είναι κάτι που ο θεατής το ανακαλύπτει στην διάρκεια της παράστασης. Οπότε δεν μπορώ να κάνω spoiler!
-Με ποιο μήνυμα θα θέλατε να φύγει ο θεατής που θα δει την παράσταση;
Όλοι είμαστε διαφορετικοί, ίσοι και έχουμε δικαίωμα να ζούμε όπως θέλουμε.
Πληροφορίες:
Κείμενο/ σκηνοθεσία: Βλάσσης Χρυσικόπουλος
Ερμηνεύει ο Κωνσταντίνος Ρόδης
Μουσική επιμέλεια / σχεδιασμός φωτισμών : Ιωσήφ Τοπαλιάν
Σκηνικά / Κοστούμια: Ευγενία Βησσαρίου
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
Στίχοι τραγουδιών: Κωνσταντίνος Ρόδης
Διάρκεια: 75 λεπτά
LGBTQ θεματική
Κατάλληλο 18+
Είσοδος ελεύθερη
