Τι συμβαίνει όταν μια μητέρα, η Μπούλετ, διάσημη Dj της underground Σκηνής των 80’s, απορροφημένη από την καριέρα της, παραμελεί τις δυο κόρες της και ξαφνικά εμφανίζεται στη ζωή τους; Στη σκηνή του Vault (Μελενίκου 26, Βοτανικός), κάθε Σάββατο στις 18:15 και Κυριακή στις 21:15, ξετυλίγεται ο μίτος μίας ιστορίας που αποδεικνύει ότι η μητρικότητα δεν απορρέει πάντα από τη μητρότητα. Το πρωτότυπο νεοελληνικό έργο «Η playlist μιας faultless μητρότητας» της Ευαγγελίας Γατσωτή, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου και Έλενας Τυρέα με την αιγίδα και υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει να κάνει με τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις 4 ηρώων, που ενώνονται με πολλαπλές σχέσεις εξάρτησης σε μια ιστορία όπου όλα είναι πιθανά και όλα ανατρέπονται.
Η playlist του έργου περιλαμβάνει ήχους των ‘80s, διαχρονικούς και πάντα επίκαιρους, που «ντύνουν» το αδιέξοδο των σχέσεων μητέρας – κόρης, με τους ήρωες του έργου άλλοτε να αυτοσαρκάζονται και άλλοτε να αλληλοσπαράσσονται. Αν διαβάσατε τις παραπάνω γραμμές, ακούτε ήδη την playlist μιας faultless μητρότητας, με την ηθοποιό και σκηνοθέτρια Κατερίνα Πολυχρονοπούλου να μιλά στo Culture Press για τις ανθρώπινες σχέσεις που διαμορφώνονται μέσα στον χρόνο, αλλά και για την πορεία της στο ελληνικό θέατρο.
Η ηθοποιός και σκηνοθέτις Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
-«Η playlist μιας faultless μητρότητας» έχει ως αφετηρία τη «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν και μιλά επί της ουσίας για τις προβληματικές σχέσεις μητέρας - παιδιών. Κατά ποιο τρόπο η επανεμφάνιση της μητέρας επηρεάζει τις ζωές των ενήλικων παιδιών της;
Κ.Π.: Στο ολοκαίνουριο έργο της Ευαγγελίας Γατσωτή, η επιστροφή της μητέρας ανατρέπει τις ήδη ευαίσθητες ισορροπίες ανάμεσα στις κόρες και τον σύζυγο της μεγαλύτερης. Άλλωστε έχουν αποφασίσει να ζουν όλοι μαζί. Η απουσία της μητρικής φροντίδας, μιας μητέρας που δεν ήταν ποτέ εκεί, έχει σημαδέψει με διαφορετικό τρόπο την καθεμία. Οπότε, η μητέρα επαναφέρει το παλιό τραύμα της διαρκούς απουσίας της και ταυτόχρονα αποκαλύπτει τον τρόπο που το έχουν αντιμετωπίσει οι δυο κόρες της.
-Συμμετέχετε στο έργο και ως ηθοποιός υποδυόμενη την Μπούλετ. Γιατί αποφασίσατε να λάβετε διττό ρόλο στην εν λόγω παραγωγή μετά από τόσο καιρό; Ποια στοιχεία του χαρακτήρα που υποδύεστε σας γοήτευσαν, ποια αποδέχεστε και ποια απαρνείστε;
Κ.Π.: Μετά από αρκετά χρόνια, αποφάσισα να παίξω πάλι. Αυτός ο ρόλος μου ταίριαζε ηλικιακά, αφορά στη γενιά μου. Επίσης, ήθελα να ανακαλύψω νέες τεχνικές υποκριτικής και να αναμετρηθώ με την έκθεση που ζητάω κι εγώ από τους ηθοποιούς μου όταν σκηνοθετώ. Όσον αφορά στην ηρωίδα που ερμηνεύω, δεν ξέρω αν την δικαιολογώ απολύτως, αλλά την αποδέχομαι. Είχε έναν ανεξάρτητο χαρακτήρα, που επιθυμούσε να βιώσει τα πάντα στα άκρα. Το επέβαλε και η δεκαετία της νιότης της. Το τι δημιούργησε στις κόρες της είναι και το κύριο θέμα του έργου, δηλαδή, η διαφορά ανάμεσα στη μητρότητα και τη μητρικότητα. Ένα ακόμα μεγάλο θέμα που θίγεται στην παράσταση, είναι αυτό του γονεοποιημένου παιδιού.
-Ένα εξίσου σημαντικό σημείο του έργου είναι ότι έχει συμπεριληπτική κουλτούρα. Πόσο σημαντική είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας στην τέχνη;
Κ.Π.: Θα μου επιτρέψετε να αντικαταστήσω τη λέξη διαφορετικότητα με τη λέξη μοναδικότητα. Καθένας, καθεμία, καθένα από εμάς είναι μοναδικός/-ή/-ό. Η αποδοχή της μοναδικότητάς μας, μας δίνει τη δυνατότητα να εξελίξουμε τα ταλέντα και τις δυνατότητές μας. Η χώρα μας έχει ήδη καθυστερήσει πολύ να αποδεχτεί τη μοναδικότητα αλλά και να γίνει προσβάσιμη σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα συζητάμε για τα αυτονόητα, για θέματα που έχουν λυθεί εδώ και πολλά χρόνια σε άλλες χώρες στο εξωτερικό. Και έχουμε πολλή δουλειά ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
-Είστε Πτυχιούχος του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης της Ρούλας Πατεράκη. Θα μπορούσατε να μας μιλήσετε για εκείνα τα χρόνια; Ποιο είναι το σπουδαιότερο «μάθημα» που διδαχθήκατε και το ακολουθείτε έως και σήμερα;
Κ.Π.: Και οι δυο Σχολές με καθόρισαν. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Είμαι ευγνώμων που αν και ζούσα στην Αθήνα, πέρασα στη Φιλοσοφική Σχολή της Θεσσαλονίκης και βρέθηκα στη Σχολή της Ρούλας Πατεράκη. Ο συνδυασμός των ακαδημαϊκών σπουδών με εξαιρετικούς καθηγητές – μελετητές και των σπουδών στη Δραματική Σχολή ήταν κάτι μαγικό. Όπως και το πώς συμπλήρωναν η μια την άλλη.
H Ρούλα Πατεράκη είναι μεγάλο κεφάλαιο για το σύγχρονο θέατρό μας. Την ευγνωμονώ πάντα για τις μοναδικές τεχνικές της τέχνης του θεάτρου που μας δίδαξε. Και να σκεφτείτε ότι αυτά συνέβησαν στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Συχνά θυμάμαι με συγκίνηση όσα μου αποκαλύπτονταν τότε. Όλα όσα διδάχθηκα με ακολουθούν μέχρι σήμερα. Απλώς, έχουν εξελιχθεί με την εμπειρία και τα χρόνια που πέρασαν, αλλά και σύμφωνα με τις εκάστοτε νέες προκλήσεις και απαιτήσεις της εποχής.
-Επίσης, από το 2007 έως και το 2011 υπήρξατε Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας. Πόσο σημαντικός είναι ο θεσμός των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.; Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε, αν σας είχε δοθεί η ευκαιρία να βρεθείτε σε ανάλογη θέση;
Κ.Π.: Γίνονται πολλές συζητήσεις για τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.. Επαναλαμβάνονται διαρκώς οι ίδιοι προβληματισμοί. Πολλές προτάσεις ακούγονται, αλλά στην πράξη όλα είναι στην τύχη τους. Κάποια έκλεισαν εδώ και χρόνια, άλλα υπολειτουργούν. Και όμως! Σε όποια ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. γίνεται ακόμα σοβαρή και σημαντική δουλειά, η προσφορά τους είναι πολύ μεγάλη για τον πολιτισμό της Περιφέρειας στην οποία ανήκουν.
Με δυο λόγια, θα πρότεινα κι εγώ να επανεξεταστεί ο τρόπος λειτουργίας τους, να μην εξαρτώνται -αν είναι δυνατόν- από τους Δήμους, παρά μόνο όσον αφορά στην παραχώρηση χώρων για να μπορούν να παρουσιάζουν τα έργα τους απρόσκοπτα. Να λειτουργούν 365 μέρες τον χρόνο και κυρίως να ενισχυθούν οικονομικά. Να μπορούν να έχουν Καλλιτεχνικούς Διευθυντές που να ενδιαφέρονται πραγματικά και να προσφέρουν ουσιαστική παιδεία. Σε όποιες πόλεις είναι ανθηρά τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., το κοινό έχει διαμορφώσει μια άποψη και μια κουλτούρα μοναδική για τη θεατρική τέχνη.
Συντελεστές
Κείμενο: Ευαγγελία Γατσωτή
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου – Έλενα Τυρέα
Σκηνικά – Κοστούμια: Αγγελίνα Παγώνη
Μουσική Επιμέλεια –Musicediting: Χριστίνα Σιμιτζή
Χορογραφίες – κινησιολογία: Αναστασία Γεωργαλά
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Κολιάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Φωτογραφίες: Αγγελίνα Παγώνη
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη – Νώντας Δουζίνας
Παραγωγή: ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Δαρμανής, Έλη Δρίβα, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, Δήμητρα Σύρου
Εισιτήρια: more.com και στο ταμείο του θεάτρου
Τηλ.: 213 0356472 / 6949534889