Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες σύγχρονους τραγουδιστές, ο Αντώνης Καλογιάννης αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.Στη μουσική πορεία του γνώρισε μεγάλη επιτυχία ήδη από τα πρώτα του βήματα το 1966, όταν ο Μίκης Θεοδωράκης τον ανακαλύπτει και ξεκινά η συνεργασία τους.
Το 1967, εγκαθιδρύεται η επτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών και ο Αντώνης Καλογιάννης φεύγει στο εξωτερικό. Εκεί, μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και άλλους ανθρώπους του πνεύματος μέσω του έργου τους, τάσσονται ενάντια στη Χούντα. Στην Ελλάδα επιστρέφει πέντε χρόνια αργότερα, συνεχίζοντας την επιτυχημένη πορεία του, τόσο στη δισκογραφία, όσο και στα συναυλιακά δρώμενα. Η ιστορία του είναι ευρέως γνωστή, καθώς με την παρουσία του, ο Αντώνης Καλογιάννης έχει καταφέρει να χαράξει τις επόμενες γενιές.
Ο Καλογιάννης δεν είναι μόνο ένας ερωτικός τραγουδιστής. Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα πολιτικά τραγούδια που ερμηνεύει, όπως το «Είμαστε δυο», «Το σφαγείο» κ.ά. Συνεπώς, είναι ένας ερμηνευτής με πολιτική θέση στη μουσική του και στη ζωή του.
Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Καισαριανή το 1940, όπου διαμένει μέχρι και σήμερα. Άλλωστε όπως δηλώνει και ο ίδιος, η Καισαριανή είναι το πανεπιστήμιο που έβγαλε. Δίνει σπάνια συνεντεύξεις, παρόλο που έχει να πει πολλά ακόμα. Ίσως η σιωπή του να είναι η πιο ηχηρή ερώτηση και ταυτόχρονα η δική του απάντηση στα δρώμενα της κοινωνίας.
Επί της παρούσης, δεν πρόκειται για μία απλή συνέντευξη, αλλά για μία κατάθεση ψυχής. Ο Αντώνης Καλογιάννης στο ηχητικό που ακολουθεί αναφέρεται στη μουσική βιομηχανία, τη δισκογραφία, τα βιώματά του, τη νέα γενιά, τα θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, την παιδεία, το ταβερνάκι στην οδό Βρυούλων 51 στην Καισαριανή, που τον συγκινεί, τη συναυλία του στις στήλες του Ολυμπίου Διός, αλλά και στη μεγάλη τιμητική συναυλία, που διοργανώνει ο Δήμος Περιστερίου κ.ά.
Και κάπου εδώ η συζήτησή μας ξεκινά από ένα κοινό μας σημείο, την Καισαριανή του χθες και του σήμερα.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στις 30 Μαΐου 2016