Ο πρωτοεμφανιζόμενος συνθέτης και ερμηνευτής Νικόλας Σαββίδης παρουσιάζει μαζί με τον στιχουργό Λάζαρο Αντωνιάδη το τραγούδι «Στεριά» προάγγελος του κοινού τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες δημιουργώντας έναν κύκλο τραγουδιών για την πόλη και τους ανθρώπους της.

Ο Νικόλας Σαββίδης γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1994 και έχει καταγωγή από την Λευκωσία της Κύπρου. Η εκπαίδευση του στην μουσική ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία με μαθήματα πιάνου, κιθάρας, σύνθεσης  μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού, ορθοφωνίας, θεωρίας, αρμονία και στην συνέχεια εισάγεται στο Τμήμα Μουσικολογίας & Μουσικών Σπουδών Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Έλαβε μέρος σε διαγωνισμούς σύνθεσης και τραγουδιού στην Κύπρο όπως Διαγωνισμός σύνθεσης Μάριος Τόκας 2011 παίρνοντας το δεύτερο Παγκύπριο Βραβείο, Διαγωνισμός μελοποίησης στίχων Κώστα Μόντη 2012 παίρνοντας το πρώτο Παγκύπριο βραβείο κ.α.   Συνεργάστηκε σε συναυλίες με την Σοφία Βόσσου και Στέλλα Γεωργιάδου στην Κύπρο.

Άνοιξε συναυλίες των Βασίλη Λέκκα , Χρήστου Θηβαίου, Μήλτου Πασχαλίδη, Μπλέ, Γυμνά Καλώδια, Φωτεινής Βελεσσιώτου και Κίτρινα Ποδήλατα. Στην στρατιωτική του θητεία 2013-2014 υπηρέτησε στην Στρατιωτική Μουσική Εθνικής Φρουράς Κύπρου (ΣΜΕΦ).Τον Ιανουάριο του 2016 γίνεται μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος και συμμετέχει σε φιλανθρωπικές συναυλίες που πραγματοποιεί η ΣΟΝΕ σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος, υπό την διεύθυνση του Ευάγγελου Αραμπατζή.

Η «Στεριά» μία ποπ δυναμική μπαλάντα επιστρέφει στο αστικό τοπίο ενός έρωτα που συγκρούεται και παρομοιάζεται με την ορμή της θάλασσας. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού ο συνθέτης και ερμηνευτής μας αφηγείται την ιστορία του, ξεκινώντας από τα πρώτα του μουσικά βήματα μέχρι και σήμερα.

-Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στη μουσική;

Ν.Σ.: Από πολύ νεαρή ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει οτι ακούει, υπήρχε μάλλον από τότε το μικρόβιο στον οργανισμό μου.  Οι γόνεις μου είδαν πολύ γρήγορα την έφεση μου στην μουσική και στα εφτά μου ξεκίνησα μαθήματα πιάνου.  Στα δέκα μου έγραψα το πρώτο μου τραγούδι, το ακούω σήμερα έχοντας ένα αμυδρό χαμόγελο. Ήμουν τόσο άγουρος και ακατέργαστος, όμως υπήρχε μέσα μου το πάθος και η αγάπη για την μουσική. Στην εφηβεία λαμβάνω μέρος σε διαγωνισμούς σύνθεσης-τραγουδιού και γύρω στα δεκαέξι μου χρόνια αποφάσισα ότι το χόμπι μου, όποιο και να είναι το τίμημα, θα το κάνω επάγγελμα.

-Ποια μουσικά ακούσματα και ποιοι άνθρωποι σας καθόρισαν ως καλλιτέχνη;

Ν.Σ.: Πειραματίζομαι και ακούω τα πάντα.  Όλα τα μουσικά ιδιώματα έχουν κάτι να πουν και να προσφέρουν. Σε όλα τα μουσικά είδη υπάρχει καλή και κακή μουσική.  Το να ξεχωρίσεις αν κάτι είναι καλό ή κακό στην τέχνη θεωρώ πως είναι θέμα αντίληψης, αισθητικής και εκπαίδευσης. Η μουσική έχει μια ιδιαιτερότητα μέσα της που διαφέρει από τις υπολοίπες τέχνες, μπορείς μόνο να την νιώσεις. Καλλιτέχνες-μουσικοί που ένιωσα έντονα συναισθήματα όταν άκουσα την μουσική και το έργο τους είναι o Chopin, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Philip Glass, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης απο τους νεότερους ο Bon Iver, ο Gotye και άλλοι πολλοί.  Έχω επηρεαστεί πολύ από την τέχνη τους και έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο που γράφω και ερμηνεύω.

 -Η «Στεριά» αποτελεί τραγούδι – προπομπό του κοινού σας δίσκου με τον Λάζαρο Αντωνιάδη που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Ν.Σ.: Με τον Λάζαρο γνωριστήκαμε στην Θεσσαλονίκη μέσω κοινής φίλης. Δεν είχε ιδέα για μένα ούτε εγώ για αυτόν. Μου μίλησε για τον δίσκο που έκανε με τον Χάρη Γκατζόφλια. Ένας δίσκος που πραγματικά έχει κάτι να πει. Μετά από αρκετό καιρό έτυχε να δει covers μου που αναρτώ ανά διαστήματα στα social media και λαμβάνω μήνυμά του. Ήξερε μόνο ότι τραγουδάω. Δεν ήξερε οτι γράφω μουσική, μου στέλνει στίχους του, τους μελοποιώ. Η «Στεριά» δεν ήταν το πρώτο τραγούδι που μελοποίησα σε στίχους του Λάζαρου, είναι το τέταρτό ή πέμπτο στη σειρά. Αυτή την στιγμή έχουμε στα «συρτάρια» γύρω στα δεκαπέντε έτοιμα τραγούδια, κάποια από αυτά θα είναι στον δίσκο μας που θα κυκλοφορήσει εν καιρώ και κάποια άλλα ψάχνουν τους ερμηνευτές τους.

-Ο δίσκος θα περιλαμβάνει ένα κύκλο τραγουδιών για την πόλη και τους ανθρώπους της. Ποιες ιστορίες θα μας αφηγηθείτε;

Ν.Σ.: Θα μιλήσουμε για τις ανησυχίες, τους έρωτες και τους προβληματισμούς των νέαων ανθρώπων.  Πιστεύω πως όλα αυτά είναι κοινά για όλους μας. Ζούμε σε μια ανήσυχη και ταραγμένη εποχή, λόγω της τεχνολογίας κινούνται όλα τόσο γρήγορα, έχει αλλάξει ο τρόπος που ερωτευόμαστε, που φλερτάρουμε, που επικοινωνούμε.  Σε μια πόλη φυσικά όλα αυτά είναι πολύ πιο έντονα.

 -Επιλέγετε να κάνετε δισκογραφία σε μία εποχή που η δισκογραφία βρίσκεται σε μία καθοδική πορεία. Ανάμεσα στη φυσική και την ψηφιακή μορφή ενός δίσκου, η πρώτη υπερισχύει ακόμα της δεύτερης;

Ν.Σ.: Ένας δίσκος για έναν καλλιτέχνη που φτιάχνει τραγούδια πιστεύω πως είναι σαν ένα βιβλίο ενός συγγραφέα.  Είναι υψίστης σημασίας και συναισθηματικής αξίας.  Είναι απτά αντικείμενα, μπορείς να τα αγγίξεις και να δεθείς μαζί τους.  Ίσως και πάλι είμαστε ρομαντικοί, δεν ξέρω. Θα φανεί στο χρόνο. Προφανώς η τεχνολογία έχει επηρεάσει την δισκογραφία, κυκλοφορούν λιγότεροι δίσκοι και οι καλλιτέχνες δύσκολα μπαίνουν σε αυτή την διαδικασία για τον λόγο οτι δεν υπάρχει υποστήριξη.  Θεωρώ όμως πως πρέπει να βρεθούν τρόποι που να μπορουν να ισορροπήσουν κάπως τα πράγματα για ένα κοινό καλό.  Το καλό της μουσικής.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Ν.Σ.: Αυτή την στιγμή είμαστε στη διαδικασία της προώθησης της « Στεριάς» , παράλληλα ετοιμάζουμε το επόμενο μας τραγούδι που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό και φτιάχνουμε το πρόγραμμα για τις εμφανίσεις μας που θα ανακοινωθούν σύντομα σε επιμέλεια του Λάζαρου Αντωνιάδη.