Ο Παπαδιαμάντης περιγράφει τους ανθρώπους που βλέπει δίπλα του με τέτοια ακρίβεια που η γλώσσα παραπέμπει στην αυστηρή δομή της μουσικής του Σκαλκώτα. Τη συγγένεια αυτή αναδεικνύει ο Άρης Ρέτσος, με το θεατρικό αναλόγιο στον πολυχώρο  Αλεξάνδρεια.

Τι ώθησε τον Άρη Ρέτσο να καταπιαστεί με το έργο του Παπαδιαμάντη; «Ήμουν και είμαι πάντα υπέρ της ποίησης για οποιαδήποτε μορφή τέχνης (λογοτεχνία, γλυπτική, ζωγραφική κλπ.) και καθόλου οπαδός της Τέχνης χάριν της Τέχνης», λέει στο «Πρακτορείο», ο Άρης Ρέτσος και προσθέτει: «Είναι γνωστή η εμμονή μου και η θέση μου, μιας και τα τελευταία τριάντα χρόνια ασχολούμαι με το αρχαίο δράμα, κάτι που θα ήθελα να ήταν δυνατό να συνεχιστεί εσαεί! Σήμερα λόγω της κατάστασης που βρίσκονται τα πολιτιστικά θέματα εν γένει και για τεχνικούς και άλλους πολλούς λόγους, αυτό δεν είναι εφικτό. Γι’ αυτό συνεχίζω με ό,τι μπορεί να θεωρηθεί πνευματικά συγγενές, έστω και εξ αγχιστείας! Μετά τον Κάλβο, τον Καβάφη και το Σολωμό, ο Παπαδιαμάντης επίσης παραμένει μεγάλη πύλη και κολώνα του πολιτισμού μας. Εκτός από την γνωστή πια σε όλους μας συνέχεια του αρχαίου κόσμου, αναφορικά με το ύφος και τη θεματολογία του Παπαδιαμάντη και επίσης εκτός από το ήθος και το πνεύμα του συγγραφέα, ο διακριτικός και καίριος τρόπος που ερμηνεύει τους «απλούς ανθρώπους» και τα «απλά» πράγματα παραμένει κάτι πολύ ενδιαφέρον έως σήμερα. Περιττό να πούμε ότι είναι ακριβός θεματοφύλακας της γλώσσας μας σε αυτούς τους καιρούς.  Στο έργο του υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί, εκπλήξεις και μια κινηματογραφική σχεδόν αφήγηση, την οποία την αντιληφθήκαμε μόλις τον 20ο αιώνα, μέσα από τον ανατολικό πολιτισμό (Ιαπωνία, Κορέα κ.ά.). Η λιτότητα και η αμεσότητα χωρίς περιττές περιγραφές εκπλήσσει αν σκεφτούμε ότι τα έργα του γράφτηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα».

Η παρουσίαση του έργου του Παπαδιαμάντη γίνεται με τη μορφή αναλογίου, διότι, όπως εξηγεί ο κ. Ρέτσος «αυτό που έχει σημασία στην ανάγνωση αυτών των έργων είναι να μεταφερθεί το πνεύμα και το ήθος του Παπαδιαμάντη μέσα από την αναπνοή, το βλέμμα και το ρυθμό.»

Και πως προκύπτει η σύνδεση του έργου του Παπαδιαμάντη με τη μουσική του Σκαλκώτα; Ο Σκαλκώτας «υπήρξε κι αυτός ποιητής, αν ακούσει κανείς τις συνθέσεις του, αλλά και χάριν της μνήμης για το χυδαίο τρόπο και την ασέβεια που έδειξε το αθηναϊκό κατεστημένο  προς το πρόσωπό του», λέει ο Α. Ρέτσος.

Εκτός από Παπαδιαμάντη στον πολυχώρο Αλεξάνδρεια παρουσιάζονται έργα του Σ. Δημητρίου και του Β. Κατσικονούρη, «σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων, μέσα από τα έργα των οποίων ψάχνω τη σύνδεση με το πριν, το τώρα και το μετά», όπως λέει ο κ. Ρέτσος.